Rozdział 3

Pożegnałam Germana i wyszłam z jego domu. Calczas myślałam o moim szwagrze ale "dlaczego??" Calczas tą myśl miałam w głowie. Po chwili zapytałam sama siebie czy ja sie w nim zakochałam?? Angie o czym ty myślisz po ty co ci zrobił- skarciłam się w duchu. Poszłam do swojego mieszkania. Odrazu upadlam na łóżko byłam zmęczona 

ale na dworze nie było jeszcze ciemno. Postanowiłam, że zrobię sobie coś do jedzenie bo od rana nic nie jadłam. Kiedy konsumowałam moje kanapki myślałam o Violi jaka ona jest. Byłam bardzo ciekawa czy umie śpiewać tak jak jej mama. Wkońcu odłożyłam pusty talerz na miejsce i postanowiłam, że się przejdę. Doszłam do mojego ulubionego miejsca w parku. Usiadłam na ławkę. Nie miałam złego humoru ale nie byłam też szczęśliwa. 

-dziwny dzień powiedziałam sama do siebie. Nagle zobaczyłam nadchodzącego Pabla w moją stronę. Usiadł koło mnie i powiedział

- i jak spotkanie z Violetta?? 

- jeszcze sie z nią nie widziałam jutro dopiero bede mogła ja odwiedzić bo pojechała do przyjaciółek a co ??

- a tak sie tylko pytam, przejdziemy sie? 

- tak z chęcią

Chodziliśmy uliczkami Beunos Aires rozmawialiśmy o wszystkim i o niczym. Zaczęło się zciemniać.

- możemy już wracać?? - zapytałam 

- tak odprowadze cie do domu 

Po kilku minutach byliśmy juz pod moim mieszkaniem. 

- dziękuje- wypalilam

- za co ??

- za to, że jesteś przy mnie- powiedziałam i przytulilamsie do przyjaciela. Miałam juz otwierać drzwi ale Pablo załapał mnie za rękę i przyciągnął do siebie. Dzieliło nas kilka centymetrów. Pocałował mnie ja oddawałam pocałunki. Wkońcu "oderwalismy się" od siebie. 

- przepraszam musze już iść-odparłam i wbiegłam do mieszkania zamykając drzwi na klucz. Położyłam się na łóżku a w głowie miałam jedno pytanie " czy jeszcze coś czuje do Pabla??" Wcześniej próbowałam sobie wmówić, że go kocham ale tak chyba nie jest. Szybko zasnęłam...

-----------------------------

Przepraszam, że taki krótki ale pisałam na telefonie 

I jak podobał sie 

PROSZĘ KOMENTUJCIE :)